|
Olsztyńska Strona Rowerowa http://www.rowery.olsztyn.pl/?r=74 Giżycko - pożegnanie lata Ciechanów-Przasnysz-Ruciane-Nida-Mikołajki-Giżycko (185 km) Dariusz Felba <fedar at gazeta dot pl> :: 2004-01-26 20:41:46 Koniec lata to dobra pora na rowerowe wyprawy. Turystyczne szlaki pustoszeją, łagodna pogoda nie męczy jak letnie upały, a widoczne w przyrodzie oznaki nadchodzącej jesieni tworzą niepowtarzalny klimat. Tym razem pogoda sprzyjała wyjątkowo, więc postanowiłem wyruszyć na dłuższą wyprawę. Z powodu dużego dystansu (ok. 200 km) trasa opisana została jako dwudniowa, z noclegiem gdzieś w Puszczy Piskiej. Z Ciechanowa wyjechałem przed godz. 8 rano i jadąc trasą opisaną w Źródłach Łyny jesienią po godzinie dotarłem do Przasnysza, skąd ruszyłem na północny wschód w kierunku Jednorożca. Przecinając niewielkie lasy minąłem Bartniki i Szlę. Drogą wiodącą przez ładny las dotarłem do Jednorożca, zwanego stolicą zachodniej Kurpiowszczyzny. Zachowały się tam drewniane chałupy o tradycyjnym kurpiowskim zdobnictwie szczytów oraz drewniany kościół i dzwonnica z 1918 r. Za wsią zjechałem w szeroką na kilka kilometrów dolinę Orzyca, opuszczając w ten sposób Wysoczyznę Ciechanowską. Przede mną rozciągała się rozległa Równina Kurpiowska - pozostałości ogromnej puszczy poprzecinanej podmokłymi dolinami rzek spływających od jezior mazurskich na płd. wsch. do Narwi. Opuściłem rzeczną dolinę i drogą wiodącą przez pasmo niewielkich wzgórz porośniętych lasem dotarłem do osady Stacja Parciaki z charakterystyczną wieżą wznoszącą się nad torowiskiem. Znajduje się tam nieczynna stacja kolejowa linii Ostrołęka - Szczytno. Osadę opuściłem drogą wiodącą do Myszyńca (na rozjeździe w lewo) i wkrótce znalazłem się we wsi Parciaki, której ozdobą jest drewniany kościół z 1823 r. Kolejna wieś (a właściwie dwie sąsiednie wsie) na szlaku to Żelazna, której nazwa być może wzięła się od wytopu żelaza z rud darniowych zalegających podmokłe doliny tutejszych rzek. W okolicy znajduje się pomnik usadowiony u podstawy zalesionej wydmy, upamiętniający walki partyzantów z woj. niemieckimi w czasie II w. światowej. Po przekroczeniu rz. Płodownicy dotarłem do leżących nad rz.Omulew Brodowych Łąk. We wsi warto obejrzeć drewniany kościół o konstrukcji szachulcowej. Przejechałem kolejno przez wsie Zawady i Olszyny i znalazłem się w Myszyńcu - centrum kulturalnym Ziemi Kurpiowskiej. Tam obejrzałem duży, murowany kościół z 1909 r. z ołtarzami z XVII w. oraz dzwonnicę z XVIII w. Na miejscowym bazarku zaopatrzyłem się na dalszą drogę i ruszyłem na północ. Po przekroczeniu rz. Rozogi dojechałem do Starego Myszyńca. Tam warto zwrócić uwagę na przydrożną kapliczkę z 1881 r. oraz pomnik przyrody - dąb szypułkowy "Kuba". Jadąc dalej przez Dąbrowy z zabytkowymi chałupami z XIX i XX w. dotarłem do wsi Rozogi. Tu również znajdują się zabytkowe drewniane domy, a także kościół z 1906 r. i bud. szkoły z 1898 r. Trzymając się wcześniej obranego kierunku zjechałem na drogę nr 602 (kier. Spychowo). Tak znalazłem się na obrzeżu Puszczy Piskiej porastającej znaczną część Równiny Mazurskiej. W Kokoszkach k. Faryn skręciłem w lokalną drogę wiodącą na płn. wsch. W Farynach znajduje się kościół drewniany z pocz. XX w. oraz zabytkowe chałupy. Jadąc po strasznie dziurawej asfaltowej nawierzchi (a raczej poboczem) mijałem zadowolonych z obfitych zbiorów grzybiarzy (trafiłem chyba na kulminację wysypu). Las wręcz pachniał grzybami. Został przekroczony setny kilometr trasy, więc czas na zasłużony odpoczynek :-). Na nocleg proponuję wieś letniskową Karwica, malowniczo położoną nad Jez. Nidzkim. Dostępna tam jest spora ilość miejsc noclegowych i prywatne stołówki. Dalsza część trasy przebiega w kier. północnym. Ja pojechałem dziurawą asfaltówką (na skrzyżowaniu od strony Faryn w lewo lub od strony Karwicy w prawo), przeciąłem linię kolejową przy stacji Karwica Mazurska i wyjechałem na drogę nr 611 między Zgonem i Wojnowem. Drogą 611 ruszyłem na wschód, minąłem głazowisko znajdujące się w lesie po lewej stronie drogi i po kilku kilometrach dojechałem do Rucianego-Nidy. Tam odwiedziłem przystań jachtową nad jez. Guzianka Wlk. Z Karwicy można dojechać do Rucianego inną trasą, wiodącą przez wieś Krzyże wzdłuż zachodniego brzegu Jez.Nidzkiego, odwiedzając po drodze leśniczówkę Pranie - Muzeum K.I. Gałczyńskiego. Z Rucianego ruszyłem na północ do Wejsun, przeprawiając się przez przesmyk między jeziorami Guzianka Mała i Bełdany mostem na śluzie. Jadąc wzdłuż wschodniego brzegu Jez. Wejsunek dojechałem do wsi. Atrakcje Wejsun to neogotycki kościół z 1898 r. oraz chałupy z XIX/XX w. W jednej z nich znajduje się izba regionalna. Wciąż kierując się na północ drogą przez Onufryjewo - wieś założoną przez staroobrzędowców z Suwalszczyzny - dotarłem do bramy lasu popielańskiego. Znalazłem się na Półwyspie Popielskim, otoczonym przez jez. Bełdany, Mikołajewskie, Śniardwy i Wartołty, a więc już w Krainie Wielkich Jezior. W niedalekim Popielnie zlokalizowana jest stacja badawcza PAN, zajmująca się m.in. hodowlą konika polskiego. Podobno jadąc przez las popielski można spotkać tabuny tych wolnożyjących zwierząt, mnie to się jednak nie przydarzyło. Po przebyciu lasu dotarłem do Wierzby. Znajduje się tam Dom Pracy Twórczej PAN, przystań jachtowa i przeprawa promowa na drugą stronę Bełdan. Niestety prom był już nieczynny. Z kłopotów wyratował mnie dzielny kapitan małego statku spacerowego "Tarpan", który przewiózł mnie na drugą stronę jeziora (za odpowiednią opłatą oczywiście). Leśną drogą wzdłuż Jez. Mikołajskiego dotarłem do Mikołajek. Po obejrzeniu z mostu panoramy miasta, drogą nr 16 dojechałem do Woźnic. Za wsią zjechałem na północ na drogę nr 643 i dojechałem do Szymonki. Stamtąd malowniczą trasą biegnącą zachodnim brzegiem szeregu jezior, przez wsie: Prażmowo, Kozin, Bogaczewo i Wilkasy dotarłem do celu mojej podróży - Giżycka. Pokręciłem się po mieście, zwiedziłem największą atrakcję - pruską twierdzę Boyen i obejrzałem przystań jachtową na jez. Kisajno przy trasie do Kętrzyna. W mieście jest tyle atrakcji, że można spędzić tam cały dzień, a potem wsiąść do pociągu i w "luksusowych warunkach" wrócić do domu. Od czego jest jednak rower i jeszcze jeden wolny dzień ? Ale to już zupełnie inna historia ... Zobacz także opisy tras: Miejscowości na szlaku: Ciechanów-Dzbonie-Wola Wierzbowska-Golany-Przasnysz-Bartniki-Szla-Jednorożec-Stacja Parciaki-Parciaki-Żelazna-Brodowe Łąki-Zawady-Olszyny-Myszyniec-Stary Myszyniec-Dąbrowy-Rozogi-Kokoszki-Faryny-Karwica-(a. Karwica Mazurska lub b. Krzyże-L.Pranie)-Ruciane-Nida-Wejsuny-Onufryjewo-Wierzba-Mikołajki-Woźnice-Szymonka-Prażmowo-Kozin-Bogaczewo-Wilkasy-Giżycko-Piękna Góra. Krótka charakterystyka niektórych miejscowości. Ciechanów, Dzbonie, Wola Wierzbowska, Golany, Przasnysz. patrz opis trasy Źródła Łyny jesienią Bartniki. Wieś k.Przasnysza położona nad rzeką Morawką, wzm. pocz. XV w. Swoją nazwę zawdzięcza prawdopodobnie zajęciom ówczesnych mieszkańców. Szla. Wieś przy szosie między Przasnyszem i Jednorożcem, wzm. w XVI w. Dawni mieszkańcy zajmowali się wyrębem drzew, bartnictwem i smolarstwem. Wieś znana z walk partyzantów z woj. niemieckimi w 1944 r. Jednorożec. Wieś gminna na trasie Przasnysz - Myszyniec położona na skraju doliny rz. Orzyc, wzm. w XVIII w. - "stolica zachodniej Kurpiowszczyzny", zniszczona w czasie wojny obronnej 1939 r, w czasie okupacji ludność prześladowana przez gestapo, miejsce działań partyzantów.
Osada niedaleko wsi Parciaki, zlokalizowana przy stacji kolejowej linii Ostrołęka - Szczytno (już nieczynnej), tam składnica drewna, tartak (prawdopodobnie już nieczynne).
Wieś położona wśród lasów na trasie Jednorożec - Myszyniec w pobliżu linii kolejowej Ostrołęka - Szczytno, założona w XVIII w., teren działań oddziałów partyzanckich (1944 r.).
Sąsiadujące z sobą wsie położone przy trasie Jednorożec - Myszyniec, w dolinie rz. Płodownicy. Wsie znane z walk powstańczych 1863 r. oraz działań partyzanckich okresu II woj. światowej.
Wieś poł. na Omulwią na płd. zach. od Myszyńca przy trasie do Przasnysza.
Miasto nad rz. Rozogą na trasie Ostrołęka - Szczytno. Powstał jako osada misyjna zał. w Puszczy Kurpiowskiej w XVII w., spalona podczas wojny ze Szwedami i odbudowana w XVIII w., wkrótce otrzymał prawa miejskie. W 1883 r. zwycięska bitwa powstańców z woj. rosyjskimi. Miasto jest centrum handlowym i kulturalnym Ziemi Kurpiowskiej oraz ośrodkiem kurpiowskiej sztuki ludowej.
Wieś k. Myszyńca przy trasie na Szczytno za rz. Rozogą, ośrodek kurpiowskiej sztuki ludowej.
Wieś ok. 10 km od Myszyńca przy trasie na Szczytno, tam chałupy drewniane XIX/XX w. Rozogi. Wieś ok. 20 km od Myszyńca przy trasie na Szczytno, na skraju Puszczy Piskiej, lok. w 1645 r. Mieszkańcy wspierali powstańców z 1883 r. W XIX w. w pobliżu eksploatowano bursztyn.
Wieś poł. w Puszczy Piskiej w rozwidleniu dróg: 602 z Myszyńca do Spychowa i drogi lokalnej wiodącej do Karwicy n. Jez.Nidzkim.
Wieś letniskowa w Puszczy Piskiej n. Jez. Nidzkim, znana z działalności miejscowych rzemieślników już w XVI w. Posiada dużą bazę noclegową. Krzyże. Wieś letniskowa na zachodnim brzegu Jez. Nidzkiego, lok. w 1706 r. Ma tu swoje domy szereg znanych ludzi świata kultury. Leśniczówka Pranie. Miejsce poł. w płn. części zach. wybrzerza Jez. Nidzkiego. W latach 50-tych XX w. mieszkał i tworzył tam poeta K. I. Gałczyński.
Miasto turystyczne położone między Jez. Nidzkim i Bełdany, powstało z połączenia Rucianego (osada z XIX w.) i Nidy (wieś rybacka zał. w 1595 r.).
Wieś letniskowa poł. na płn. wsch. od Rucianego, nad jez. Wejsunek i Warnołty, powstała w 1763 r. na miejscu osady pruskiej.
Wieś poł. na płn. wsch. od Rucianego, przy drodze z wsi Wejsuny do Popielna, zał. w 1830 r. przez staroobrzędowców z Suwalszczyzny.
Wieś poł. na płd. zach. brzegu Jez. Śniardwy, na półwyspie otoczonym przez Jez. Bełdany i Warnołty, lok. w XVII w. Istnieje tam Zakład Doświadczalny Instytutu Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN, prowadzący m.in. wolną hodowlę konika polskiego (tarpana).
Wieś poł. u ujścia Jez. Bełdany do Jez. Mikołajskiego, na półwyspie otoczonym przez Jez. Bełdany i Warnołty
Miasto, znane letnisko przy przesmyku między Jez. Mikołajskim i Tałty, wzm. w 1444 r. jako kościelna wieś rybacka, prawa miejskie w 1726 r., w 1843 r. uruchomiono stałą żeglugę mazurską.
Wieś ok.10 km na płn. wsch.od Mikołajek, przy trasie do Orzysza.
Wieś nad Jez.Moneckim, przy drodze nr 643 z Mikołajek do Giżycka, lok.w 1503 r.
Wieś nad Jez.Bocznym - południowym przedłużeniem Jez. Niegocin, przy drodze nr 643 z Mikołajek do Giżycka.
Wieś k. Giżycka nad Jez. Wilkasy i płn. zach. brzegiem Jez. Niegocin, zał. w XV w., znany ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.
Miasto na przesmyku między Jez. Niegocin i Kisajno. W XIV w. na miejscu pruskiej osady powstał tu zamek krzyżacki, lok. w XV w., prawa miejskie w 1612 r., obecnie duży ośrodek turystyczno-wypoczynkowy.
|
powrót |