|
Olsztyńska Strona Rowerowa http://www.rowery.olsztyn.pl/?r=51 Okolice Zerbunia Wipsowo-Zerbuń-Biesówko-Biesowo-Czerwonka (24 km) Warmińsko-Mazurskie Stowarzyszenie Forum Kobiet koło w Zerbuniu <zerbun at interia dot pl> :: 2002-07-01 13:04:51 Z Olsztyna do Wipsowa należy dojechać pociągiem. Tu wysiadamy i rozpoczynamy naszą wycieczkę. W Wipsowie mijamy pięknie położone w centrum wsi jezioro Wipsowo i kierujemy się w stronę Nadleśnictwa. Za siedzibą leśników rozpoczyna się pierwszy etap naszego szlaku – Ścieżka Dydaktyczna. Ścieżka rozpoczyna się szkółką drzew i krzewów ozdobnych. Następnie droga wiedzie przez arboretum z rzadkimi gatunkami drzew i krzewów. Przy każdym ze znajdujących się tam gatunków ustawiono tabliczki z ich nazwami. Między innymi zostały tam posadzone takie gatunki jak: sosna wejmutka, kosodrzewina, jodła olbrzymia, jodła kaukaska, jodła koreańska, leszczyna turecka, cis, rododendrony, świerk pospolity, sosna pospolita, głóg syberyjski i wiele innych. W środkowej części arboretum znajduje się polana. Na jej brzegach umieszczone zostały tablice poglądowe. W treści owych tablic w prosty i przystępny sposób zostały przedstawione niektóre, najbardziej podstawowe informacje dotyczące lasu. Polana otoczona jest ławkami i może być dogodnym miejscem do przeprowadzenia lekcji przyrody „na żywo”. Stąd droga prowadzi nad jezioro Galk. Jest to niewielkie, śródleśne jeziorko o niedostępnych, zarośniętych trzciną brzegach i bagnistym dnie. Dalej trasa wiedzie przez szkółkę leśną, a przy linii działowej można zobaczyć urządzenia leśne, takie jak, buchtowisko dla dzików, budki lęgowe dla ptaków, oraz paśnik dla zwierzyny płowej. Na skrzyżowaniu drogi leśnej stoi dąb o dwóch zrośniętych ze sobą pniach z prześwitem między nimi, tzw. dąb „Igła”. Przy dębie należy skręcić w drogę, która prowadzi do następnego jeziora – Korek. Jest ono, tak, jak jezioro Galk użytkiem ekologicznym. Stąd wyjeżdżamy na drogę asfaltową, która prowadzi przez las do przejazdu kolejowego nieczynnej linii kolejowej. Za przejazdem skręcamy w pierwszą leśną drogę po prawej stronie. Szlak rowerowy prowadzi nas wzdłuż torów kolejowych do jeziora Zerbuńskiego, które jest prawdziwym rajem dla wędkarzy. Nie sposób też, gdy dopisze pogoda, nie wykąpać się w nim, korzystając z piaszczystej plaży i pomostu. Znad jeziora jedziemy przez las świerkowy do Zerbunia, ale po drodze mijamy leśny, wojskowy cmentarz z I wojny światowej. Otoczony on jest kamiennym murkiem z charakterystycznym żelaznym krzyżem osadzonym na kamiennej kuli. Spoczywa tu 9 niemieckich żołnierzy poległych w bitwie 26 sierpnia 1914 roku. Na niektórych tabliczkach są widoczne nazwiska. W najbliższym terminie planowane jest odrestaurowanie tego cmentarza. Dalej kierujemy się w stronę wsi Zerbuń gdzie przy wjeździe wita nas przydrożna neogotycka kapliczka. W środku wsi znajduje się odrestaurowana pseudoklasycystyczna kapliczka z 1895 roku. Jak głosi historia przekazywana ustnie z pokolenia na pokolenie w Zerbuniu wybuchł wielki pożar. Podczas tego pożaru spaleniu uległo pół wsi. Mieszkańcy po tym wydarzeniu postawili ku przestrodze tą kapliczkę. Jej patronem został św. Florian. We wsi do dziś zachowała się tradycja pieczenia chleba i wiele innych dawnych zwyczajów. Zerbuń jest związany historycznie z I wojną światową. Na polach za wsią rozegrała się wielka bitwa między wojskami rosyjskimi pod dowództwem gen. Samsonowa i niemieckimi dowodzonymi przez marsz. Hinderburga. Walki były zacięte i skończyły się porażką Rosjan. Te wydarzenia historyczne nie są tak powszechnie znane a jedynymi po nich śladami są liczne w okolicach cmentarze i mogiły. Przy ostatnich zabudowaniach na zakręcie zjeżdżamy w polną drogę prowadzącą w kierunku Biesówka. Z drogi, po prawej stronie jest widoczny wysoki krzyż. Tutaj spoczywa 14 żołnierzy niemieckich i 9 armii rosyjskiej. Aby dojechać do następnego cmentarza, największego w okolicy, który jest doskonale zachowany i zadbany, należy skręcić w lewo. Dojedziemy do parkingu, z którego wąska ścieżka doprowadzi nas do celu. Pochowano tutaj 191 żołnierzy armii niemieckiej i 154 rosyjskiej, poległych podczas bitwy w dniu 26. 08. 1914 roku. Pod krzyżem znajduje się pamiątkowy głaz z informacjami w języku niemieckim o poległych. Z cmentarza leśnymi drogami kierujemy się do malowniczo położonego nad jeziorem Tejstymy Biesówka. W tej wsi mijamy kolejną zbiorową mogiłę z prawosławnym krzyżem. Tutaj spoczywa 17 rosyjskich żołnierzy. W dalszej części nasza trasa wiedzie wśród pół uprawnych do oddalonego o ok. 2,5 km Biesowa. Tam koniecznie trzeba zobaczyć neogotycki kościół z lat 1911-1913, który wyróżnia się ciekawą galeryjką i wejściem na dzwonnicę. Obecnie wieża kościelna jest remontowana. Biesowo to piękna, zadbana wieś. Bez problemu kupimy tutaj coś do picia i odpoczniemy wśród zieleni na ławeczkach. Dalej nasza trasa prowadzi do Czerwonki, ale zanim tam dojedziemy po drodze mijamy dwie przydrożne kapliczki. Zaraz przy wjeździe do wsi, po prawej stronie, koniecznie trzeba wstąpić do znanej w okolicy pasieki pana Wacława Kotowicza. Warto skosztować pysznego miodu i obejrzeć piękne woskowe świece. Atrakcją są również zabytkowe ule i małe muzeum pszczelarstwa. Tutaj dobiega końca nasza trasa. Do stacji PKP w Czerwonce jest ok. 300 m. stąd można wrócić pociągiem do Olsztyna. W ten sposób przejechaliśmy ok. 24 km wśród pięknych lasów i jezior. Aby w pełni docenić walory przedstawionej przez nas trasy, trzeba koniecznie na własne oczy obejrzeć opisane przez nas atrakcje. Przebieg trasy:
|
powrót |